Malumunuz mezun olmama çok az kalmışken, sizinle de hayatımın bu beş yıllık evresini paylaşmak istiyorum. Liseye başlamak, ilkokulun bitecek olması herkesin yaşayacağı değişikliklerden biraz daha farklıydı benim için çünkü üç yıl boyunca Mersin’den İstanbul’a -bir bakıma- geri dönecek olmanın hayaliyle yaşıyordum. Her ne kadar Kabataş, İEL, Kadıköy Anadolu, Vefa gibi okullar isteyip Vefa’ya girip Kadıköy Anadolu’ya puanım yetse de ben seçimini yabancı okulda kılanlardan oldum ve hiç istemediğim, aklımdan bile geçmeyen (mezun olduğum için artık güzel ve biricik okulum) Saint Joseph’le o zaman tanıştım.

Yabancı lisede okumak gerçekten de verilmesi çok zor bir karar, 13-14 yaşlarında birinin o an için geleceğini ve seçeceği mesleği düşünmesi çok zor. Bu noktada iş anne babalara düşüyor çünkü yabancı okullar çoğu insanların sandığı gibi “İyi bir anadolu lisesi olmazsa Fransız okuluna gider” mantığına uygun değil. Bu okullara gidecek öğrencilerin bu okuldan beklentisinin bir dil okulundan beklentisiyle aynı olmaması lazım, sırf puanı yüksek diye üniversite sınavında da aynı paralel başarıyı elde edeceğini de beklememesi lazım çünkü rakiplerine göre ekstra bir çalışma yapması gerekecek.

Yabancı okul demek insanın hayatındaki çok büyük bir artı, geleceğe yönelik 1-0 önde bir başlangıç demek. Gittiğiniz okulun sadece dilini değil kültürünü de öğreniyorsunuz, bir arada olduğunuz insan topluluğunda her çeşitten farklı bakış açılarıyla yetişmiş insanlarla tanışıyorsunuz ve herhangi bir yabancı okul gerçekten de bir anadolu lisesine göre çok daha “faydalı”. Özellikle fayda diyorum çünkü bana göre bir insanın okuldan alabileceği tek şey gelecekteki hayatına faydalar çünkü insanın başarısı bana göre hayata olan bakış açısı ve kültür seviyesinden kaynaklı gelişiyor.

Başarılı insan benim gözümde eğitim almamış da olsa kendini geliştirmiş, güncel hayatı takip edebilen, karşılıklı bir şeyler tartışabilen, kendi fikirlerini ortaya koyabilen, tezleri kuvvetli, kendinden emin ve aynı zamanda felsefe sosyoloji gibi konularda bir fikri olan insan. Maalesef günümüzdeki başarılı insan tanımı bundan genelde çok uzak oluyor. İnsanlar sadece gittikleri okulla, üniversite sınavında içini doldurduğu kutucuklarla seçtiği beş harften biriyle Türkiye’de iyi sıralama yapmasıyla başarılı ya da başarısız olarak adlandırılıyor. Ki ben buna inanmıyorum.

Demek istediğim şu ki yabancı okulları bir b ya da c planı olarak düşünmeyin, onları çok farklı bir sistemdeki çok değerli imkanlarla dolu okullar olarak görün. Beklentiniz bir dil okulu ya da “özel okul değil mi param geçer burada” tarzında olmasın. Farklı bir disipline, farklı bir sisteme ama en önemlisi de kaliteli bir eğitime hazır olun.

Dile kolay beş yılı geride bırakıyorum ve bu yola yeni atılacak herkese kolaylıklar diliyorum..

Serra